Yürüdüðümüz sokaklar bile bize yabancý... yok oluþtan önce ruhumda bir tadýmlýk çocukluk kaldý ...
yýllarýný verdiðin el olup tanýnmaz oldu gibi.. Zincirini koparan duygularýn nerede þimdi ? Sorgulamýyorum seni senin acýn benim demez miydi ? Þimdi masal mý oldu bu aþkta...
Yüreðinin dipsiz kuyusunda , kaç kýrýk kalp taþýyorsun inatla... Kaçýnýn aðzý , dili , gözleri baðlý ? Uyuttuðun kaç bedenin üzerine inþaa etmeye çalýþtýn bizi...
Huzursuz olan sadece onlarýn yürekleri mi? Yarým kalan kaç dünya yarattýn da dönüp bakmadýn geri ...
Yorgunum , ne olur anla ! Kapýlmak istemiyorum sana...
Keþkem olarak kal da beni de gömme o kuyuya...
Aðla ! Sevdim diye aðla ! Bir kere de bize aðla...