-Ben öyle bir aşkın zehrini tattım ki…
AZAP
-Ben öyle bir aşkın zehrini tattım ki…
kör eder gözleri nefret ve kin kusan oynakça hisler
solmadan içimde ki o çocuksu duyguda ki berrak gönüller
de hadi durma da tez vakit gel
senin özüne zinhar toz kondurmadýðýný bilsem bile yar
dost düþmana rezil rüsva olup sihir bozulmadan gel
bilirsin ödün veremem ne kiþiliðimden nede onurumdan
gel de kalpleri fesat ve fitne kurtlarýndan kurtar
kurda kuþa kemirtip de yýpratmadan koþ da gel
içim içime hiç sýðmýyor nedense daðý taþý aþ da gel
*
yokluðunu kalbim hissetmeden de önce gel
*
ne edip eylesen de bilirsin ki yaþça senden büyüðüm
hak ve hakikat içinde olgunluk elbet ki bana düþer
derhal hizaya gelmeli gönüller bir bütünlük içinde
iþi daha fazla da uzatmadan gel
durup da büyüklerinin deneyimli sözünü dinlesin gönlün
yol ve yordama girilmeden çözülmez ki bunca kör düðüm
ben aþkýn zehrini tattým
ha bugün
ha yarýn
öldüm ve öleceðim desem de
gönlümü yakan o ahu gözlerini bilsem de
hýrsla kalkan ziyanla oturur deyiþimi yersen de
bir ananýn acý feryadýna düþtü hislerim
dert kasvete çarpýnca kirpik altýna da pustu gözlerim
**
gözlerimin feri seni seçe biliyorken gel
**
bir düþün de iki taþýn hele hep kapýyý yüzüme çarpýþýný
her vakit kalkardýn da baþýma ömrünü
her geri dönüþte donup da kaldým sokak baþlarýn da
oysa ne suç nede bir tek günahým vardý
seni fazlaca sevmekten baþka
seni bir çiçek gibi görüp de el deðmeye kýyamazdým
sende çok iyi bilirsin
bak giderim dediðim andan bilirdim ki sen çok irkilirsin
bir korku bir telaþ sarardý o anda her bir yanýný
el etek birden bire tutuþur birbirine karýþýrdý
ocakta kömür olurdu aþýn
bilmez miydin sen öz ateþinde sancýlý yanacaðýný
***
Bu iþ kopunca duvarlardan alýr hýrsýný o akýlsýz baþýn
***
beni sen zorlamýþtýn oysa seni gözetip de kollamaya
sen kandýrdýn o þuh bakýþlarla seni severek taþýmaya
madem ki bir aþk ateþin de
yanýp kül olacak kadar hislere düþmemiþti yolun
yok muydu sana meftun olabilecek bir zavallý kulun
yoksa zýt mý çalýþýr senin hepten o küçücük aklýn
****
ben sana durma hemen gel dememiþ miydim?
****
sen azýtýp da tüm iblis varý sinsi hislerine de
hiçbir þeyimizi saðlam býraktýrtmadýn ya
kopardýðýn baðlar lime lime oldu kalbin çengelinde
boþ kalan eller boþ kalan yürek büyüyüp koca bir hayret oldu
kan çanaðýna dönmüþ göz bebeklerime sadistçe kondu
*****
ne yazý ki þimdi þaþkýn ve üzgünüm hem de çok
*****
onca emek güven sevgi ve vefa ile dostluk bitmiþken
ok yayýndan çýkýp da her þeylerin haddini aþmýþken
bir tek kulu bile sen iyi gözle görmedin ya
sende ne ruh ne duygular saðlýklý kalmamýþken
birde bire gerisin geri gelmekte neyin nesi hiç olur mu
demiþtim sana yar sakýn kýrma ha testiyi
sana çok çok önceden
son piþmanlýk getirmez ki mazi temsili testiyi
sende suçluluðun o çok acý izleri varken
ben de kucaðým da parça parça olmuþ bir kalp taþýrken
biz bir daha asla gelemeyiz ki bir araya
git
h
a
d
i
git
sen varda git yoluna ki ben de rahatça çýkabileyim Hakkýn huzuruna…
(04.08.2015) AZAP…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.