Yine akþam oldu sensiz
Çöktü üzerime hasretinin hüznü
Gökyüzü bürünürken kýzýl renge
Getirir esen yel kendime beni
Süzülür yanaklarýma iki damla yaþ
Aðlamaya aþina gözlerimden
Sýralanýr tek sýra halinde piþmanlýklarým
Konuþurum kendimle bir meczup gibi
Bilmiyorum hatalý olan kim
Ben suçlu aramýyorum ki
Bir bedel ödenmesi gerekiyormuþ
Yaþarken ödüyorum bu bedeli
Kim teselli edecek kim dindirecek bu hasreti
Gözlerinde baþlayan aþkýmýn
Varsýn ayrýlýk olsun esareti
Sen de bir gün anlayacaksýn
Ölümsüz aþklarda nasýl tükenildiðini
Ýþte o gün beni getir aklýna
Eðer varsa yüreðinde yerim
Kim bilir
Belki de bu sözlerimi göz ardý edeceksin
Yaþanan acý tatlý ne varsa
Üzerine bir çizgi çekip elveda diyeceksin
Sana mutluluk dilemekten baþka
Bir seçenek býrakmadýn bana
Çýkma bir daha karþýma
Yokluðuna alýþýrým zor da olsa
Býrak beni kendimle baþbaþa ...
Refik
04 . 08 . 2015
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.