BAK SEN KENDİNE
Uðurlar olsun can, uðurlar olsun.
Su gibi aziz ol, ak sen bendine,
Sen beni düþünme, canýn sað olsun.
Ben yalnýz deðilim, bak sen kendine.
Kul yalnýz olur mu, Hüda’sý varken,
Beþer yâr mý olur, Allah’ý yâr ken
Ýstersen sabah git, gözüm uyurken
Al þu nazarlýðý, tak sen kendine.
En çok da seviyor gibi yapman kor
Ben nasýl sevmiþim, git Allah’a sor,
Yýkmak çok kolay da, yapmasý çok zor,
Çarmýh çivisini, çak sen kendine.
Kal demem gitmeyi, sen kendin seçtin,
Hicran þerbetini, elinle içtin.
Bir kefeni iki, kiþilik biçtin,
Ecel kýnasýný, yak sen kendine.
FÝGANÝ yâr sevmez, yârin üstüne,
Sana mutluluklar, ve de dostuna,
Ser bohçaný otur, eski postuna,
Keþke tesbihini, çek sen kendine.
KUL FÝGANÝ. (Erdem GÜMÜÞ)
03.08.2015 YURTDIÞI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.