ŞEBİNGÜLÜ AYŞEGÜL

ÞEBÝNGÜLÜ AYÞEGÜL


Sen ki düþlere girdin nice kalbi fethettin
Özün Türkmen kýzýdýr, Þebingülü Ayþegül.
Bazý zamanlar oldu, boynunu büküp gittin
Gönlündeki sýzýdýr, Þebingülü Ayþegül.


Ellerin ellerinde goncan boynunu büker
Gül güzeli gözlerin neden gözyaþý döker?
Uyan artýk uykudan gün olur þafak söker,
Alnýndaki yazýdýr, Þebingülü Ayþegül.


Söyle kimler aðlattý, söyle seni kim üzdü?
’’Caným, cicim’’ diyenler yarinden ayrý gezdi.
Nice devran döndü de sevdalýðý kim çözdü?
Deme gönlüm razýdýr, Þebingülü Ayþegül.


Aðlama sen gül Ayþem, güller açsýn yüzünde
Günden güne tomurcuk saçak saçsýn dizinde
Düþme namert peþine, durmadýysa sözünde
Diken gülün nazýdýr, Þebingülü Ayþegül


Koparttýlar soldun mu oy benim gonca gülüm
Kaderin yazgýsýna, sen sen ol, deme zulüm
Neler neler yazdým da demeye varmaz dilim
Gönül elin sazýdýr, Þebingülü Ayþegül
Deme gönlüm razýdýr, Þebingülü Ayþegül


ELÝF KESKÝN KARABULUT.../ ÞÝÝRLERÝN ÞAÝRÝ....
03.05.2014/ 23:00

Sosyal Medyada Paylaşın: