İNSAN

ÝNSAN
Sevmeli insan…
Nasýl sevdiðinin bir önemi olmamalý,
Sadece sevmeli.
Kýrmamalý insan, incitmemeli kimseyi,
Gönül mahkemesinde yargýlamalý suçlarý.
Ama gurur ve kibir olmadan.
Ve zor bir davada basit bir karar vermemeli!
Hüküm giyen kadar hükmeden de yargýlanmalý,
Yargýlanmalý ki gerçek adalet tecelli etsin.
Ýnsan dediðin davasýnda kararlý olmalý, yýlmamalý,
Delikanlýca deðil! Delikanlý bir duruþ sergilemeli.
Cesaretinden ödün vermemeli.
Mýþ- miþ-muþ-müþ gibi eklerle biten bahanelere sarýlmamalý insan,
Çünkü fani dünyada sadece olanla, ölene çare bulunamaz.
Alçak gönüllü olmalý insan.
Azla yetinmeyi bilmeli.
Vicdanlý olmalý.
Taþýdýðý sýfatýn hakkýný verebilmeli,
Veremiyorsa taþýmamalý!
…
Zordur insanýn yaþamasý,
En çokta kendi kendine tahammül etmesi.
Ama ne olursa olsun sevmeli,
Önce kendini.
Çünkü insan, sevgiyle varlýk bulur…








Sosyal Medyada Paylaşın: