Kazanmanýn zor, kaybetmenin kolay olduðunu, öðrendiðinde mi büyüdün sen? Sevdiklerini, birer birer kaybettiðinde mi? Küçük çocuklarla yarýþýrken, gönüllü yenildiðinde mi? Yoksa! gözünün içine baka baka, söylenen yalanlara, gülüp geçtiðinde mi? Belki de! Cahile laf anlatmanýn, zor deðil, imkansýz olduðunu anladýðýnda, büyümüþsündür. Ya da, haksýzlýða uðrayýp, öfkenin tavan yaptýðý o anda! susup yürüdüðünde. Yarýn yaparým ýn tembellik, bugün bitmeli nin, hýrs olduðunu anladýðýnda mý yoksa! yada! Ýhaneti görüp, fark etmemiþ gibi davrandýðýnda belki! Belki de, sen hiç büyümedin! Çocuk kaldýn, benim gibi.
Zülfiye ERDOÐAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
zülfiye erdoğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.