GÖNÜL DERTLERİ...

Hüzün sabahlarý dolar gönlüme,
Gözümden süzülen yaþlarým öksüz...

Muhabbet iklimi; kara kýþ. boran,
Mihnetin zehrinde iþlerim öksüz...

Güven dirhem dirhem,buzca eridi;
Hanelerde temel taþlarým öksüz...

Sevda çöllerinde inledi mecnun,
Karþýlýksýz gönül iþlerim öksüz...

Akþam olur; gurbet ruhumda kezzap,
Eve dönsem bile aþlarým öksüz....

Komþudan komþuya selam kesildi,
Huzur çaðlarýnda düþlerim öksüz...

Vefayý rüzgara verdiler gitti,
Umut kaf daðýnda ; kuþlarým öksüz...

Þimdi kardelen; boynu bükükse,
Tane kar düþmeyen kýþlarým öksüz...

Bir ok gibi fýrlar sineme kirpik,
Onu erce tutan kaþlarým öksüz...

Gönül hanesini viran eyledim,
Ocaðý tütmeyen köþklerim öksüz...

Sevdayý bulutlar alsýn götürsün;
Selamsýz ,sabahsýz aþklarým öksüz...

Gönül dinlemiyor aþký, fermaný,
Aðýt deryasýnda meþklerim öksüz...

Bir hatýra kalsýn tatlý busemden,
Avcuma dökülen yaþlarým öksüz...

Gönül hicranýný baðrýna basta;
Yaylada sürüler, iþlerim öksüz...

Arkamdan aðlayan; kimsem yok artýk,
Seccadem yýkayan yaþlarým öksüz...

Musa DOÐRUER(Teslimi)
29 temmuz 2014.




Sosyal Medyada Paylaşın: