Yan komþumuzdular Halime abla, ev hanýmý Halim amca ,emekli memurdu Tek katlý bahçeli bir evde oturuyorlardý Pencerelerinde menekþeleri Bahçelerinde renk renk sardunyalarý , Ýki sandalye,üstü dantelle örtülü, Tahta masalarý vardý Her iki evlatlarýda çok uzaklardaydý Bazen her ikisinin gözleri uzun uzun dalardý Zar zor geçinirlerdi Bir çýtlarýný bile duymadýk Mahallede onlara muhabbet kuþlarý derlerdi Hiç kimse onlarý tek görmedi Ýki can bir olmuþlardý Bazen gýptayla Bazen kýskanarak bakarlardý Ben ise hayrandým onlara Bir gün ikisinede sordum Mutluluðunuzun kaynaðý nedir diye Halim amca Ben gönlümdeki güle meylettim Gülistan içerisinde gezdim ama Birine meyletmedim Dedi Halime abla Ne para,pul,ne güzellik Ne evlat ne kardeþ Akýp giden zamanda Sadýk bir yardýr Cana eþ Dedi
Handan Uçak Tunca Yürekten Mýsralara
Sosyal Medyada Paylaşın:
HANDAN UÇAK TUNCA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.