Yalnızlığın Üç Oğlu

Bir kelime düþünün, nefesinizi tutun
Ellerinizi sýkýn, gönlünüzü karartýn
Hayatýnýzý düþlerinizden akýtýn, bedeninizi sarmalayýn
Yalnýzlýðýn en dibinde neler oluyor bilemediniz
Ne þairler ne nimetler var o kuyuda
Acýlarýn bedenle buluþtuðu,
Saatlerin dayanamadýðý zamansýzlýk,
Gönüllerin tuzla buz olduðu pislik kuyusu

Yýpranmýþlýk, dýþlanmýþlýk ve hor görülmüþlük
Tanýdýk geldi birden öylece bildiðim gibi
O adam, yalnýzlýðýn yegane oðlu
Acýlarýn dahi korktuðu o yüz
Kimsenin istemediði o sýfat
Önemsenmeyen o adam

Dile geldi yalnýzlýk bu adama
Sardý onu kollarýna
Sarmaladý sanki evladý gibi
Önemsedi onu, sevdi, bildi, saydý
Küçücük istekleri varken o adamýn
Kimse yetemedi bu kefalete
Ve iþte yalnýzlýk nasýlda mutlu onunla
Kapkaranlýk yüzüyle nasýlda mutlular

Bir cevher daha kaydý kendi dipsiz kuyusuna
Bir mükemmelliyet öylece gözden uzaklaþtý
Sizin lanet satýrsýzlýklarýnýz daha yetmedi mi ?
Dinmeyecek mi bu adamlara olan öfkeniz ?
Yeter deðil mi artýk hiçliði yaþattýðýnýz yalnýzlýðýn oðullarýna ?

Sosyal Medyada Paylaşın: