Unuttun mu?
Sevdiklerini kaybedince zulmetme kendine,
Sen kaybetmeye fazlasýyla alýþýksýn;
Unuttun mu?
Okulda kokulu silgilerini çalanlarý?
Kýrýlan oyuncaklarýný?
Yýrtýlan ayakkabýlarýný?
Kýskançlýkla baktýðýn arkadaþlarýný?
Tokalarýný takýp da giden komþunun kýzýný?
Unuttun mu?
Bisikleti olanlara bir hevesle baktýðýný?
Unuttun mu?
Topun sahibinin seni maçtan kovduðu günleri
Unuttun mu?
20 kuruþluk dondurmaya aðladýðýný
Çay bardaðýný soðusun diye
su bardaðýnýn içine koyduðun günleri unuttun mu?
Unuttun mu? Bayramlarda para için öptüðün elleri
Bir þeker için üzerine kapanan kapýlarý unuttun mu?
Þu kýsacýk ömründe,
büyütme kimseyi o badem gözlerinde.
Sen hep bir umutla heveslendin bunca þeye.
Yeri geldi kýrýldýn, yeri geldi mutluluktan uçtun;
ama asla umutlarýný yýpratmadýn...
Ne gidenler yýpratsýn umutlarýný,
ne kalanlar yüceltsin yürek tahtýný...
Yap kendine bu dünya’da güzel bir yer
Onlar sana desin misafirperver...
-
www.mehmetkandemir.net
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Kandemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.