Kim demiþ ki yapayalnýz olduðumu Güya mahkummuþum dört duvar arasýnda Elimde sigara gözüm yollarda Bekliyormuþum kulaðým kapýda Sakýn inanma Dolu dolu yaþýyorum yapayalnýz olsam da. Mesela gözlerini görüyorum karþýmdaki duvarda Otlar, çimenler, yüzlerce börtü böcek Nisan yaðmurunda El ele yürüyoruz Mis gibi toprak kokan, patika yolda. Kim demiþ ki yapayalnýz olduðumu Güya mahkummuþum dört duvar arasýnda Yüreðimde sen oldukça Kýzgýn çöllerde de kalsam tek baþýma Mutluyum ben varsýn kimse olmasýn yanýmda.
Sosyal Medyada Paylaşın:
davut tunçbilek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.