Kopan bir parmak gibi içim
Durmadan kan fýþkýrýyor
Þehadetle tamponlarken sýmsýký
Kopan sen gibi, bir daha dikemeyecekler geri
Yýllarca hissiz kalacak
Nereye dokunsa yalnýþlýkla
Her köþe biraz daha acýtacak
Kinaysiz sözlerim sana
Hangi hekim ekler ki bu kýrýk kalbi birbirine
Hangi iðne diker
Hangi temasýný hissederim ki artýk
Delice yapýþsan dudaklarýma ne olur
Aþk yok...His yok...
O yüzden yorma kendini artýk
Kopan parmak ucum gibisin, asla geriye dönüþü yok....
30.07.2015 mizan2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.