BİRAZ ACILI NANELİ ÇORBA...
ocakbey
BİRAZ ACILI NANELİ ÇORBA...
Senin anan öldü mü hiç.
Kaþýðý düþtü mü elinden.
Naneli çorba içerken.
Senin dünyan yýkýldý mý hiç
Aðladýn mý doyasýya.
Benim anam öldü.
Naneli çorba içerken.
Can evimden vuruldum.
Son nefesindeydi anam.
Azrail gelmiþ bekliyordu.
Baþucun da...
Almak için amanetini.
Hani sorarlar ya.
Son arzun ne diye.
Yoktu artýk dünya malýn da gözü.
Ne para da ne pulda.
Ne ziynet te ne malda.
Benim güzel kýzým,can özüm.
Ýki gözüm diyordu.
Gözümün nuru gönlümün sururu.
Ýþte benim son arzum son dileðim.
Elinden iki kaþýk
Naneli çorba içmek isterim.
Benim güzel meleðim diyordu.
Bir sabah gün doðarken.
Elimle son çorbasýný içirdim.
O nurlu yüzüne
Son bir defa son defa.
Hasretle sevgiyle baktým.
Gülümsedim.
Öptüm yanaklarýndan.
Ayrýlýk vakti gelmiþti artýk.
Sevgiyle uðurladým.
Tuttum ellerini yavaþça.
Hakkýný helal et güzel anam dedim.
Yüzüme bir hoþ mahsun baktý.
Baþýný eðdi de bir hoþ gülümsedi.
Ýki damla yaþ süzüldü güzel gözlerinden.
Þimdi ne zaman naneli çorba içsem.
Anam gelir aklýma gözlerim de yaþ.
Bir naneli çorba da kaynar
Yüreðimin baþýndaki ateþ.
Acý dolar, dert dolar içim.
Anamý düþünür aðlarým.
OCAKBEY.
Arif ocakçý ocakbey...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.