KINALI KUZU...
Güncelle Sil
[Günlük]
Bu hikaye Çanakkale’de þehit olan askerlerimizden Yozgatlý Hasan’la ilgili. KINALI KUZU
ocakbey (arif ocakçý ocakbey)
KINALI KUZU...
þiirin öyküsü:
Bu hikaye Çanakkale’de þehit olan askerlerimizden Yozgatlý Hasan’la ilgili.
Yozgatlý Hasan’ýn lakabý da “Kýnalý Hasan” olmuþ Çanakkale’de.
Hasan, Yozgat ilinin Sorgun kazasýna baðlý Kara Yakuplar köyünden… Daha býyýklarý terlememiþ bu delikanlý, kendisi gibi gencecik arkadaþlarý ile beraber yayan yapýldak yürüyerek Yozgat’tan çýkýp Çanakkale’ye ulaþmýþlar. Burada 64. Piyade Alayý, 1. Tabur, 2. Bölüðe intisap edip çaký gibi Mehmetçik olmuþlar. Zaten taburlar, alaylar Çanakkale’de eriyip bittiði için cepheye gelen gönüllülere þiddetle ihtiyaç vardýr.
Ýkinci bölüðün komutaný Yüzbaþý Sýrrý Bey, askerlerini savaþa hazýrlamak için onlarýn talimlerinden boþ kalan istirahat anlarýnda onlarla tanýþýp konuþmaya baþlardý. Böyle bir vakitte Yüzbaþý Sýrrý Bey, Yozgatlý Hasan’la da tanýþtý. Hasan’ýn baþýndaki kýna Sýrrý Bey’in dikkatini çekti. Cepheye gelen askerlerin sað ellerinde, sað elinin üç parmaðýnda ya da sað ayaðýnýn parmaklarýnda kýna görmeye alýþýktý Sýrrý Bey ama baþtaki kýnayý ilk defa görüyordu. Hasan’a bunun mânâsýnýn ne olduðunu sorduðunda Hasan utandý, üzüldü ve dedi ki komutanýna:
-Komutaným, buraya geleceðim vakit anam yaktý bu kýnayý. Ben de niye diye sormadým.
Sýrrý Bey:
-Öyleyse bir mektup yaz da sor bakalým, biz de öðrenmiþ olalým.
Hasan:
-Ben yazý yazmasýný bilmem ki komutaným.
Sýrrý Bey:
-Öyleyse sen söyle bölük yazýcýsý yazsýn köyüne, bakalým ne cevap gelecek?
Hasan:
-Baþ üstüne komutaným.
Bir istirahat anýnda bölük yazýcýsý Hasan’ýn yanýna gelir. Hasan söyler, o yazar. Selam kelamdan sonra Hasan, bulunduðu yerin güzelliðinden, çiçeklerin kokusundan, arkadaþlarýnýn dostluðundan, komutanýnýn tatlý dilinden bahsettikten sonra, konuyu kýnaya getirir.
-Anacýðým, kumandaným saçýmdaki kýnayý sordu, ben bilemedim. Arkadaþlarýmýn arasýnda mahcup oldum. Kardeþlerimi askere gönderirken sakýn onlarýn saçlarýný kýnalama. Onlar benim gibi mahcup olmasýnlar. Kýnanýn bir mânâsý varsa bildir de kumandanýma söyleyeyim.
Mektup Yozgat yollarýna çýkar. Cevap gelir mi gelmez mi, anasýna ulaþsa okur mu, okutur mu belli deðil. Lakin Çanakkale’de sýrtlan gibi saldýran düþmana karþý koymak lazým geldiði için ihtiyat kuvvetlerinin fazla bekleyecek zamaný yoktur. 2. Bölük de savaþýn en çetin alanlarýnda görev yapar. Bu öyle bir harptir ki, dünyada eþi benzeri olmayan bir vahþet yaþanmaktadýr. Anadolu’nun kýnalý koç yiðitleri, ellerindeki kýt imkanlarla, adeta etten bir duvar örüp düþmana geçit vermeden namuslarý için, vatan için buruþmaya baþlamýþlardýr. Bu ateþ cehenneminde nice kýnalý koç yiðitlerimiz, körpecik delikanlýlarýmýz þehit olmakta, Avrupalýnýn kan içen canavar makineleri, gemileri, toplarý Gelibolu’yu bir kan gölüne çevirmektedir.
Aradan iki ay geçmiþtir. Bir gün Yüzbaþý Sýrrý Bey’in bölük karargahýna birkaç mektup ulaþmýþtýr. Yozgat’ýn Sorgun Ýlçesi Kara Yakuplar köyünün köy katibi mektubu Hasan’ýn anasýna ulaþtýrmýþ ve anasýnýn söylediklerini de yazýp cepheye yollamýþ. Mektup da anasý þunlarý yazmýþ:
“Yavrum, Hasaným, Kýnalý Kuzum,
Mektubun geldi, sanki dünyalar benim oldu. Köy katibi okudu, ben aðladým. Kumandanýný pek sevmiþsin, ne güzel! O senin babýnýn yarýsýdýr. Sakýn ola yavrum kumandanýnýn emrinden çýkma, önünden aykýrý geçme. Ateþe bas dese basasýn yavrum. Kars’tan, Siirt’ten, Adana’dan, Uþak’tan arkadaþlarýn olmuþ. Birbirinizi çok sevip iyi geçinirmiþsiniz. Elbette öylesi yakýþýr yavrum. Onlar senin dünya ahret hakiki kardeþlerindir. Sakýn onlarý incitme yavrum. Südümü sana helal etmem. Kumandanýn saçýndaki kýnayý sormuþ. Bunda bilmeyecek ne varmýþ ki yavrum? Bizim burada Allah için kurban seçilen koçlarýn baþýný kýna ile süslerler. Ben de dört kardeþin içerisinde en çok seni sevdiðim için seni Hz. Ýsmail’e kardeþ seçtim. O da kurban edilmek istendiðinde kýnalanmamýþ mýydý? Yavrum, kýyamet günü, mahþer yerinde, o kýna senin iþaretin olacak, o kalabalýkta seni kolayca bulacaðým. Aha iþte benim kýnalý kuzum da burada deyip seni baðrýna basacaðým.
Anan Hatçe”
Sýrrý Bey, iki gözü iki çeþme mektubu okur. Sonra posta erini çaðýrýr.
-Þu Yozgatlý Kýnalý Hasan’ý bulun bakalým. Mektubunu ona ben okuyacaðým, onun okumasý yoktu.
Çok geçmez posta eri geri döner.
-Kumandaným Hasan bir hafta önce Arýburnu’ndaki þiddetli muharebede Hakk’a yürümüþ.
Sýrrý Bey, orada göz yaþarý içerisinde yana yakýla baðýrmaya baþlar:
- Bilmeliydim, bilmeliydim. Kurbanlarýn kýnalý olmasý gerek. Bu yiðitlerin hepsi de kýnalý… vatana kurban seçilip gönderildiler. Bunlarýn hepsi de kýnalý kuzu, hepsi de Hasan gibi… Bilmeliydim, bilmeliydim.Dilimizi koruyalým,ona sahip çýkalým.
KINALI KUZU...
Yüce Mevlam
Dostlarýný bilir mi.
Türkü türkten baþka
Seven olur mu.
Ay yýldýzlý bayrak
Nazlý durur mu.
*
Anam yakmýþ
Ak elime kýnalar
Bu vatana kurban
Ýsmailim ben.
*
Bayraðýmý
Hiç indirmem yerlere.
Göðsümü gererim
Tüm düþmanlara.
Selam olsun benden
Sað kalanlara.
*
Anam yakmýþ
Ak elime kýnalar
Bu vatana kurban
Ýsmailim ben.
*
Bizim tarihimiz
Altýn harflidir.
Askerimiz
Bir cihana bedeldir.
Bu vatan bizimdir.
Yürekte candýr.
*
Anam yakmýþ
Ak elime kýnalar
Bu vatana kurban
Ýsmailim ben.
*
Ne mutlu ki
Ben bir türküm.
Þehit olur
Al kanýmý dökerim.
Vatanýma
Yan bakaný yakarým.
*
Anam yakmýþ
Ak elime kýnalar
Bu vatana kurban
Ýsmailim ben.
*
Arif ocakçý ocakbey...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.