DAHA NELER VARMIŞ

Arguvaným, nergizim, dalýnda düðümlenmiþ,
Benim gibi açmayan ahuzar güller varmýþ.
Kör sevda yumaðýnýn telinde düðümlenmiþ,
Umutlarý çalýnmýþ mevsimler yýllar varmýþ.


Sürüklenip buhrana buhranlarda aðlayan,
Kendi karanlýðýnda boz bulanýk çaðlayan,
Afakýný cehennem ateþine baðlayan,
Benim gibi ocakta kor olmuþ küller varmýþ.


Edebali gülünden açýp öze dökülen
Mesnevinin diliyle aþký söze dökülen,
Þol cennet denizinden akýp göze dökülen,
Sahralarý yaðmura susamýþ göller varmýþ.


Ne yaþamakta ne bu dünyada gözüm kaldý ,
Unuttum Baharlarý ne yaz ne güzüm kaldý,
Sana tek nasihatým bu bir çift sözüm kaldý,
Sözümün üstüne söz söyleyen diller varmýþ.


Nasýl vurup gittiysen hala öyleyim Ýþte,
Þu fukara gönlümü senle eyleyem iþte,
Gözüne baka baka gelde söyleyem Ýþte,
Bu yaþlý gözlerimden akacak seller varmýþ.


Mevlananýn gözüyle cana can deyip bakan,
Yunusun çesmesinden edebi edeb akan,
Pir sultan tezgahýnda piþip meydana çýkan,
Hak þerbetini içen devriþi kullar varmýþ.

HARUN YILDIRIM

.



Sosyal Medyada Paylaşın: