Suskun durdukça zaman aðlýyordu karanlýk
Zeytin gözlerinde terk edilmiþ ruhumun isyaný vardý
Yoklukta çokluðu arayanlardandým
Busende melankolinin tutkulu beyaný vardý
Öyle yorulmuþum ki koþarken yýllardýr sevda yolunda
Süpriz oldu gel deyiþin
Ýlahi çocuk!
"Unutma "diyorsun sakýn "kýzýl gülleri"
"Hala bulurmusun çok geldiðin eski yollarý
Nasýl geçirdin acaba bensiz yýllarý"
Sahi ciddi misin sorarken bu sorularý
Biliyorsun sevdim seni ebediyen delicesine
Deliler yaþar mý dünyada
Ýlahi çocuk!
Düþündün mü yaþlý tenim sana nasýl yetecek
Bir gül gibi seni hala canlý nasýl tutacak
Diyorsun ki "bizim bacamýzda artýk tütecek
Sevdam yoðun bensiz yýllarý hemen yutacak"
Bilmem ki bu iþlerin sonu nasýl bitecek
Sonra yakýp geçme beni
Ýlahi çocuk!
Ölmek bir ömürmüþ meðer ömür bir anlýk hayal
Dedim ya
Ben hayali yaþadým senle/ayrýlýðý ölürken
Çok erken diyordun bir zamanlar ama çok erken
Kulaklarýma son þarkýmýzý ilk defa fýsýldarken
Son þarký ki son günün en güzel anýsýydý
Mahþerdeki vuslatýn en muhteþem dansýydý
Yaþamak bir oyundu hep bense acemi çocuk
Bu son oyunda seni býrakacaðým birazcýk buruk
Artýk ebedi ayrýlýk kapýmda bedenim yýkýk
Geliyorum ama çok kalamam
Ýlahi çocuk!
Kaþlarýma ak düþmüþ saçlarýma kýr
Oturmuþ bakýþýma ýssýz bir bozkýr
Yüreðim yanlýz artýk gözlerim çakýr
Unut en iyisi beni
Ýlahi çocuk!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.