Bana bir tutkal gerek , Bir de ayna Kýrdýðýn þu kalbi Vermelisin bana Omuzlarýmdan silkmelisin bu aðýr yükü Taþýyamýyor günler bu bedeni Ne olur erken gel Sessizliðinden öptüðüm ecel Dik beni aynanýn karþýsýna Etim kemiðimden Kemiðim et’imden ayrýþmadan Tut ki beni hep senle kalayým Dik durabileyim dev aynasýnda Bakabileyim aþka cüce kalbimle Yalnýzlýðýma sür tutkalý Kýrýlmasýn bir daha sana Ýyice sür Ýrice sür Ne olur sür , sür ki Yoluma devam edeyim Yarý yolda býrakma beni Sen tut ki , senle kalayým Ölüm ellerimden tut Tut - kal , býrakma beni . K.Demir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kadri Demir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.