Kayýp bir aþkýn ölü kenti; Hüzünle konuþuyor geçtiðimiz yollar. Aþk muamma bir yalnýzlýk geçidi. Ayrýlýk ki, ardý arkasý kesilmeyen kazalar.
Asumanda ahenk cümbüþü; Ay’a gazeller okuyor yýldýzlar. Erken uðrar oldu kente akþamüstü. Siyaha boyanýyor sokaklar.
Herkesin vardýr elbet ilk aþký. Bir fotoðraf karesi geçmiþ anýlar. Aþýðýn dilinde yeni neslin bilmediði þarký. Kalbin derinliklerine gömülen kara sevdalar...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ibrahim ateş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.