GÖNÜL
Bir çift yeþil göze, dünyalara yandý gönül
Zaman durdu, küllerini maziye savurdu
Bir çift güzel söze, dünyalara kandý gönül
Hazan soldu, dallarý yaktý, kavurdu gönül
Zihnimin ötesine taht kurdu zalim gönül
Medcezirler fikrimi esir aldý dön gönül
Kalbime kondurdun aþk denen muzibi gönül
Ömrümce görmedim böyle keder böyle hüzün
Fuzuli kalan cismim, gitti gideli ferim
Hasret illeti bitip tükenmez derdim benim
Suallerle dolu heybem ki döküldü derim
Kavuþur dimaðlar yanýt bulduðunda tezim
O hareler, oyalar beni, meþguliyetim
Rüyalarýma mühürdür o yeþil gözlerin
Tefsiridir menekþe bakýþlý gecelerin
Uyumak istersem sebebi yeþil gözlerin
HAKAN AYDIN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.