Hey! Çocuk gök mavisi düþlere yüreðini uçurt.
Kanatlansýn kalbimin sana, kanatlandýðý gibi.
Hey! Çocuk rüzgara ver rüzgara, nefesini alsýn baharý getirsin.
Hey! Çocuk bir kardelen gibi, karýn üzerinde tir tir direnir tenim. Baharýna sevdalanmýþým öylesine…
Bakma bana öyle uzaktan bakma.
Bilirim yalnýzým,
Bilirim çaresiz sensizim.
Üzülme çocuk,
Giderken seni kalbimde. Aha þuramda, yani her zerrem de taþýyacaðým ya!
Gerisini sorma…
Hani gittiðimde üzülme çocuk,
Ben dedim ya Hayatým savuruldu, öylesine güz rüzgarýnda.
Bak þimdi sonbahar yapraðý gibi tütün sarýsý rengim.
Ve ben savruluyorum, dalýndan düþen o yaprak gibi…
Sen uçurtmaný ver rüzgara.
Ver ki, gök mavisine taþýsýn umutlarýný.
Yüksel be çocuk, yüksel uçurtmanýn kanatlarýnda bir yýldýz ol.
Bense sudaki yakamoz iþte…
Þiir Kamil ÜCÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.