Ýnsan doðmak yetmiyor Baðýra çaðýra dünyaya gelmek Ve çýðlýk Bir bebekte güzel Dünyaya merhaba derken...
Kalemden sýzan mürekkep lekesi Bulaþsýn parmaklarýmýza Kan deðil... Eller can alýp,vicdan sustuðunda Bir çað can çekiþir Vakti gelmemiþ Takvim yapraklarýnda...
Ýnsan olabilmek sancýsý Ne kadar zor olsa da Eyvallah der çekeriz Nefse inat Nefes aldýðýmýzca...
Aç gözlü olacaðýmýza Gözümüzü açmak sevdasýndayýz Ýnsan tarafýmýza...
Ýnsan kalabilmek! Bunca zebani arasýnda Ýmkansýza yakýn olsa da Biz hiç korkmadan geçeriz Karanlýklarýn kayalýklarýndan Beyaz yüreklerimizin ýþýðýyla...
Ayaðýmýzý kaydýrsalar ne çýkar Uçurum kenarýnda büyütük Umutlarýmýzý ve kanatlarýmýzý Onlar düþer Biz güleriz Ýnsan kalmýþlýðýmýzla...
Esra TÜRKER KONUK - ÝNSAN KALMA SANATI - 22 Temmuz- Ýkibinonbeþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gökyüzü Mızıkacısı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.