Kimim ben? Islak bir siluet hatýramda, çaresiz bakýþlarým Korkak benliðimde yalnýz ben etmiþim yeminleri, Haysiyetli bir geçmiþ sürgünü dileklerimle... Yaralý ellerimden, mezara giderken geçirdim üzerime kefen. Musallat karakterler zincirinde boðuluyorum, Deðmezdi kimse için aðlamaya. Bu kadar güçsüz deðil bu beden, yola çýkmaz gururu veda etmeden. Bakýþlarda kayboluyorum, bulamadým kendimi henüz! Kimim ben? Nedir bu üzerime yorgunluk sinmesi, Yoksa benle oyunu muydu kaderin sillesi! Takvimlerden intikam. kan kokusunu çektim ciðerime. Niye bu bakýþlarým kime? Deðer mi böylesine kahýr etmeye tutsak ruhumu, Kelepçeli ellerine mühür koymaya niyet etmek. Müdavimi olduðum yüzsüz aynasýzlarýn iþi bu! Kimim ben? Uzakta bir çýkmaz, karanlýk gölgelemiþ yolunu Ayaklarým atýyor adýmlarýný þehvetle, Çekiyor bendimi, bu güz gecede içeri içerisine. Sanki kaderi böyle istercesine bilmeden sonunu, Lanetli bir bahis üzerine, üzerime oynanmýþ ölüm oyunu Neden ben!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhammet Fatih Yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.