Bir fidandý zayýf ve rüzgara direniyordu.
Karlar yaðdý üzerine,
Tir tir titriyordu güneþin hasretine..
Sonrasýnda bulutlarýn gizlediði güneþ doðdu mahsum,
ve fidan boy verdi hayatýn orta yerine.
Dal verdi
Yapraklarý gök mavisine sevdalý.
Kökler toprak ananýn rahminde büyüdü koca çýnar.
Yaðmurlar damla damla
ve þimþekler dað yüceliðinde..
Son bahar rüzgarlarý sardý dört yanýný
Düþ kurarken yarýna
Yapraklarý uçuþtu bilinmezliklere
Sana gelirken rüzgar sardý dört yanýmý
Þimdi savrulduysam umanlara
Sorma be o fidanýn akibetini
Yazan Kamil Üci
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.