Durulur þehir boþalýr her yer Ýçindeki çýðlýk yalnýzlýðýna eþ Bir de resimlere konmuþ kuþlar Kuþlar ki bilirler onlarý ne çok sevdiðini Göðsünde kanatlanýrlar. Hayalini bile çeker gözlerin Ýçinde büyüdüðü kadar özlemin Sen sende küçülürsün Hasreti yakar ruhunu Dedim ya Yazarsam, ben yanarým sen üþürsün Belki de aþk bu iþte Yüreðin titrerken kavrulur için Sýðmaz olursun gündüzlere Öter kirpik uçlarýnda gece kuþlarý Sýzlar gözlerine sürdüðün düþün O üzüldükçe Yaðmura tutulur bakýþýn Gamze’ ne düþer her bir damlasý Senin de aðlar gülüþün.. Sözlerin geçse de yüreðinden Sarý bir mevsim olup düþer dilinden Gözlerinden akar nehirler gibi Konuþmaya gücün kalmaz Çözülür diz baðýn titrer ellerin Sökülür sanki nefesin Bir ah çekersin en derininden Sana geldim Açar mýsýn yüreðini Bakar mýsýn ömrümün penceresinden ...#ÞAÝRbaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
ŞAİRbaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.