Gecenin en sessiz saatlerinde
Yorgun düþer beden kapanýr gözler
Dünyayla iletiþimim kesilir
Düþler kapýsý aralanýr aðýr aðýr
Karþýmda belirirsin ansýzýn
Parmak uçlarýnda yürüyerek yaklaþýrsýn
Nazlý bir gelin edasýyla
Tüm utangaçlýðýn üzerinde olur
Donatýrsýn yataðýmý güllerle
Aralarým kirpiklerimi bakarým gülerek
Hoþ geldin diyerek sarýlýrým sana
Tüm yorgunluðum geçer kollarýnda
Ayrý geçen günlerin acýsýný
Sýðdýramayýz kýsacýk ana
Sindire sindire çýkarýrdýk her nefeste
Alfabedeki harflerin en yalýn hali
Saklar gecenin gizemini
Yarýþýr akreple yelkovan
Bir su gibi geçer zaman
Odama siner hayat iksiri kokun
Mum ýþýðý yerini býrakýr aydýnlýða
Gecenin yorgunluðu çýkarken doruða
Sýklaþýr nefes alýp vermelerimiz
Aþýlmaz denilen kaleler feth edilir
Salýnýr azap kuþlarý birbir
Satýr baþlarýnda örtüþür devrik cümleler
Parantez içine alýrým ismini
Deðiþmez noktayla vürgül’’ün yeri
Ben seni yasaklarda sevdim
Kimseler bilmesin diye be gülüm
Sensiz nefes alamazken
Yalnýz yaþamaya da alýþtýrdýn beni ...
Refik
19 . 07 . 2015
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.