YAŞAM OYUNCAK
YAÞAM OYUNCAK
Bak dostum ben ki yýllarca tayfuna karþý durdum,
Göksümü nice sert kasýrgalara gerdim direndim,
Ensemdeki fýrtýnalara dayandým yýkýlmadým,
Yýkmak için rüzgârda deneme yapar yok korkum.
Ne karanlýklar yaþadým içim ürpermez alýþýðým,
kuytulardan, metruklardan, olmaz tedirginliðim.
Nice odalardan da aydýnlýk, benim karanlýk otaðým,
Mahzendeki evimi sarsada yalnýzlýk gücenmez yüreðim.
Senelerce omuzladýðým kaygýlarým gelmez aklýma,
Nice taþa topraða bastým izlerim kaldý silik hatýra.
Hangisini hatýrlayým hiç biri kalmadý aklýmda,
Yýllarýn bende býraktýðý kýrýþýk izlerinden baþka.
Gel otur dostum yalnýz deðiliz, bizleri yaratan rabbim var,
Yaratanýmýn eseri ufukta, yýldýzlar göründü bak uzaklara.
Pir telaþ her bir yana uçuþan kuþlarýn iþit þükür dualarýný,
Aç çýktýðý yuvalarýna kursaklarý dolmuþ dönerler coþkuyla.
Ahmet Baðçe
19.07.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.