neyleyim
Aþk dergâhýna derviþ olmamýþ isem,
hýrkayý, gömleði, sarýðý neyleyim.
Hakikatten bihaber ömür sürmüþ isem,
saçlarýma yaðan karý neyleyim.
Bir kere aþk ile Aþk’a yanmamýþ isem,
gönlümde küllenen koru neyleyim.
Ben içimdeki beni öldürmediysem,
Ab’î hayat içsemde caný neyleyim.
Beþiðinde vurulan on aylýk çocuða,
onyedi yaþýnda þehid düþen Esma’ya
bunca zulme, bunca ýzdýraba
gözyaþý dökmemiþ isem,
gören gözü neyleyim.
Eðer þaþarsam bu kutlu davadan,
unutursam ümmeti,
görmezsem kudüs’ü
ve susarsam,
kan aðlarken Türkistan, Arakan,
anamýn helal ettiði ak sütü neyleyim.
Menzilde yok ise Harem’i þerif,
yolu neyleyim, atý neyleyim.
Rýzaya ermeden sefaya erersem eðer,
altýma serilen tahtý neyleyim,
yüzüme gülen bahtý neyleyim.
Aksakallý ulu kocalar, dili zikirli nur yüzlü nineler,
her daim Allah diyen aldanmaz derler,
birgün, ben de aldanýrsam eðer,
yüzüme tükürmeyen dostu neyleyim.
Birgün, birkez korkupta kaçarsam,
can telaþýna düþüpte susarsam,
baþýmý gömüp topraða,
hiç yokmuþum gibi yaparsam,
mezarýmýn baþýnda taþý neyleyim,
ardýmdan edilen duayý neyleyim.
......mesut dinç.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.