göçebe bir kavmin aðýr yenilgisiyle gelsem
kabile gözlerindeki kuþ yuvalarýyla saklarmýsýn beni keje
..
uzaktý belki
annemin eteðine ekilmiþ zemheri papatyalarý
alnýmýn çatýsýnda ýslak kuþlar konçertosuyla
nemrut heykellerine
lal gözlerle baktýðým kenger zamanýydý
karakalemle çizilmiþ bir motel odasýnda
dram filmlerinden çýkmýþ
kadýn tasvirini iliklediðim intihar adam figürleri
þiirler boyu göçlerimin resmiyetsiz tutanaklarýydý
hiç kanamadým diyemem Keje
Dicle’nin durgun sularýydý gecelerim
içimde Fýrat’ýn dehþet akýntýsý..aðlardým..
Diyarbakýr’ýn on gözüyle
Mardin’de bir Süryani suretine çizerken hayatý
sýrtýmda Karadeniz yeþilinden düþ hýrkam
bir ülkeyi çocuklarýn gözleriyle görmek isterdim
kederlerim binbir dünya zaten
parmaklarýmda devrimler
saati hiç gitmeyeceðim yere kurar..beklerdim..
sabah adlý kadýnlarýn
ekmek adamlarý uðurlamasýnda severdim insanlarý
üþümüþ kirli çocuklar inerken varoþ merdivenlerinden
gözlerindeki zeytin karasýyla açýlýrdým hayata
atlý karýncaya bindiðim eflatunlu bir þiirde
Cudi’nin gözlerinden geçip
Midyat’lý bir kýzýn kirpiðin de uyurdum
yol üstü uykularýna saklanmýþ köylerin
kasabayla arasýndaki kilometreler kadar kýsaydý vakit
Tanrý þahidimdir ki
bir kardelenin hakikatiyle ölmek isterdim
ki
seviyordum seni
selasý okunan ölü anýlarý
piþmanlýklar mezarlýðýna defneden
sabýkalý eþkaldim
ve bir kentin yýrtýlmýþ yarasýydý yaþam
kimselere söylemediðim telaþlý bir sustu herþey
kendimden uzaklara kaçtýðým zamana denk gelirdi yitirdiklerim
say ki kentlerin kaburgalarýný kýrarak gitmiþim
ve yol arkadaþým yalnýzlýðýn sesiyle dertleþmiþim
ki seviyordum seni
kalkan gemileri seyreder gibi seviyordum
uzatýyordum ellerimi
köpüklerinden bakýyordun
birdenbire
aniden bir eskicinin resitali
hep çingenelere havlayan köpekler
ve ezgiler batýrdýðým tuzlu sular dövüyordu beni
ansýzýn kendime geldiðim gibi seviyordum seni..
ve doðuma
ve ölüme rengarenk çiçekler giderdi
yaslarýyla tespitli acýlar
birazda mutluluða sürülmüþ gülüþ reçeliydi
anlamak yetmezdi ki keje
manalarýn en suratsýz yeriydi ölüm kalým savaþlarý
oralarda
vura, vura bitirdiler umutlarý
uzaklarda ise arz ve arþ hürriyet açtý
gidilmesi gereken yerlere aþk götüren
geride býraktýðý cinayet insanlara karþý bir þerefti
bundandýr ki
mutluluklar mutlak bir hudutsuz dünya olacaktý..
kendi içinde denizin üstünde koþan
dýþýnda
pahalý düþlere maðlup olana çocuk denir
tel örgülü oyunlarýyla seviyordum seni
göðsümün lunaparkýnda kaydýraktan kayan
yada
pamuk þekerine bulaþmýþ pembe bir surattý sevdan
hiç büyümesini istemediðim
kirlenmemiþ düþlerinde seviyordum seni
dahasý
alaturka demlenmiþ þarkýlarý içtiðim hasretlerin
ardý, ardýna yaktýðým tütün aðaçlarýnýn külleriydi
ve
çarpmadan
ve
bölmeden
ve
eksiltmeden
kafamý duvarlara vururcasýna seviyordum seni..
ahh.! keje
cepsiz beyaz elbiseyle kundaklanýp
ninni dualarý edileceði vakte kadar seveceðim seni
aþk
Ýnce Memed’in Emine direnciydi
Mem u zin kadar ulaþýlamaz
ve uçurumun kýyýsýna tutunmuþ çiçeðin uðruna
toprak olup kalmaktý köklerinin damarlarýnda
þimdi
kaburgalarýmýn altýnda
hiçbir alýþkanlýðý
hiçbir tarifi barýndýrmayansýn
ki
Ýsa’dan önce
Ýsa’dan sonra
Nuh tufanýndan büyük sevdim seni..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.