ANNE…
Ne kadar büyüsem, olgunda olsam,
Sen gönlümde ki pirimsin anne…
Sana þefkat gerek ,en güzel sevgi,
Sen cennetteki yerimsin anne …
Sýcacýk gögsüne yaslanýr baþým;
Sen dualar yüklü serimsin anne…
Acýlar kavurup yakarken beni,
Sen çýnar gölgesi serinsin anne…
Tutunacak dalým,elim,yüreðim;
Her çaba önünde terimsin anne…
Bir damla gözyaþýn cihana bedel,
Namusumu örten kirimsin anne…
Senin yüreðin dörde bölünür,
Sen benim sevgimde birimsin anne…
Yüce Mevla’dan sonraki sevgi,
Veysel’in aþkýndan birisin anne…
Resul’u Muhammet aþkýndan sonra,
Gönüllere taç serimsin anne…
Anne sevgisini görmek istersen,
Veysel karanide elimsin anne…
Gülüþler vardý sen gibi olmaz;
Her gülüþ içinde sen varsýn anne…
Senin her gülüþün içten yürekten,
Sen sevgi baðýnda bir gülsün anne…
Sensiz geçmiyor seneler günler,
Sen gönül mülkümde varýmsýn anne,…
Alýn sizin olsun mal ,mülk ve servet;
Sevginle cihana bedelsin anne…
Dertlerin bahçesi baðrým kanarsa,
Sen sevginle ilaç merhemsin anne…
Geceleri böler acý rüyalar,
Sen ruhuma dolan güvensin anne…
Sen cennet köþkünde bir güzel melek,
Sen rabbimden sonra sevensin anne…
Nasýrlý ellerini öpmeden gitme,
Beni cennetlerde göresin anne….
Bir kýþ günü ise ;bir veda varsa,
Ýçten içe yanan sevdamsýn anne…
Annenin yüreði pekdir, sevgidir,
Sen vazgeçilmez bir davamsýn anne….
Musa DOÐRUER(Teslimi)
11Nisan 2014.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.