güldün tomurcuk, kendine özgüydün
baktýkça derinleþen
uzaya açýlan pencereydi gözlerin;
akdenizin en mavi
en serin meltemi gözlerinden eserdi...
esin perisiydin gece düþlerinin
büyüleyiciydi
tepeden týrnaða her yanýn
gözden kâlbe akýþýn
için için daðlayýp yakýþýn
özümde kanaviçe
en görkemli nakýþýydý dünyanýn...
ay ve venüs
sevgi burcuna çekilmiþ
en yüksek bayraktýn;
aramýzdaki siyah masa
daha da kararýp kalýrdý
kar beyaz kollarýn
üstünde olmasa...
öyle terkedip gittin ki beni
bir kere bir yine bir
nerede görülmüþ
her þeyin birin içine girdiði,
katlanýlmaz yalnýzlýðým
tam bana göredir...
gözlerin varlýðýn birliði
varlýðýn gönlümün dirliði
yokluðun gözümün iðidir;
gerçek varsa adý aþk;
kâlbimin seni sevdiðidir!
muska yazýlmýþ kâðýtlar gibisin
kâlbe kazýlmýþ aðýtlar gibisin
sensiz denizin tuzu olmaz
mehtabýn suda yüzü olmaz,
dere boylarýnda zakkum
nehirlerde ýlgýn, makiler içinde
mor çiçekli karahayýtlar gibisin...
gizemli vahþi esrar otu
senden gelir bu esriten koku,
vurulmuþum, bir daha vurulurum
saplanýr baðrýma aþkýn gülden oku!
sen yok isen güzelliðin adý olmaz
dikenin battý ise
kâlbimde gülün rengi solmaz,
adýn güzelliðin adý olsun
ne solsun gül ne de aþkýn miadý dolsun!..
Þaban AKTAÞ
17.07.2015
KARABURUN KOYU - OKURCALAR /ALANYA