Bugün Günlerden Bayram

Üstünde eski kýyafetleri
Ve dolabýnda belki daha da eskileri…
Yüreðinde paramparça duygular…
Kendisi deðil esasýnda dünyasýný titreten figanýn nedeni;
Sevinmeye muhtaç can parçasý çocuklar…
Ýþte bu, yoksul bir babanýn kýsa bayram hikâyesi…
Rýzký veren Allah’týr elbette!
Kim gösterebilir ki açlýktan öleni?
Ve lakin bu durum daha baþka tefekkür edilmeli;
Komþusu aç iken tok yatmaktan da öte bir þey bu,
Sorgulanmasý gereken vicdan ve merhamet(!) halleri…
Ne ki, yitik halleri bulmadan sorgulamak da kifayet etmez!
Önce bulmak gerek kaybolup gideni…
O çocuk olabilmek gerek dahasý…
“Ben” olmaktan çýkabilmek gerek,
Ki yitirmesin vicdaný Ýblis’in ihtirasý!
Bugün günlerden bayram…
Hadi sevinin öyleyse;
Sevindirdiklerinizle sevinin!
Sizin olanlarla sevinin!
Sevindiremedikleriniz, sevgisizliðinizi haykýrýrken semaya,
Siz, sevginizin bolluðuna sevinin!
Sizden olaný sevmelerinize sevinin!
Olmayan kimin umurundaki zaten!
Ah bir bilseydin…
Keþke bilebilseydin elinden kayýp gideni…
Ne muhteþem bir imkândý oysa elindeki…
Tam da bulacakken kaybettiðin deðerini,
Kulaðýndaki gaflet pamuðu pusuya düþürdü seni…
Yine de üzülme!
Bu yolda gaflet eden yalnýzca sen deðilsin!
Milyarlýk yýðýnlar var saðýnda, solunda, önünde ve arkanda…
Sen, bu gafletin tam orta yerindesin esasýnda…
Ki sana bayram bugün,
O halde sevin ve mutlu ol doyasýya…


Sosyal Medyada Paylaşın: