Siyah geceler sarsýn bir örtü gibi
Cýlýz bedenimi
Karanlýk gecelerimi aydýnlatan ýþýðýmdýn
Bir nefes gibi dolardýn içime
Gözlerim arardý gölgelerde seni
Yoksun
söyle hangi bilinmezlerdesin
Aþký seninle yaþadým ölümsüzce
Kar taneleri düþerken üzerimize
Soðuktan morarmýþtý dudaklarýn
Can vermek istedim kendime çekerek
Erimiþti dizlerimizin baðý
Gözlerimiz görmüyordu saðý solu
Etten bir duvar olmuþtu bedenlerimiz
Yaþamýn tüm acýmasýzlýklarýna
Uzun zamandýr arkadaþtýlar
Yedikleri içtikleri ayrý gitmiyordu
Dostluklarý çok eskiye dayanýyordu
Beraber aðlayýp beraber gülüyorlardý
Kimden mi bahsediyorum
Bahçeme ektiðim sardunya ve manolyalardan
O kadar çok ortak yönleri vardý ki
Ayný havayý teneffüs ediyorlar
Ayný topraktan besleniyorlardý
Yeni doðan güne birlikte merhaba diyorlar
Ayný yaðmurda beraber ýslanýyorlardý
Bir kaygýlarý yoktu hayata dair
Az þeyle mutlu olmasýný biliyorlardý
Bir sabah uyandýðýnda manolya
Göremedi yanýnda sardunyayý
Yoktu artýk kader birliði ettiði
Boylu boyunca yatýyordu cansýz bedeni
Oysa o dalýnda daha güzeldi
Ýstese de söyleyemezdi bildiði gerçekleri
Göremeyecekti bir daha güneþin yüzünü
Ve sýrlarýyla kavuþmuþtu bilinmez aleme
Kalmýþtý tek baþýna sardunya ...
Refik
15 . 07 . 2015
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.