Çýrpýnýp durdum sensiz bir azabýn içinde Özlemiþtim dilsizin dile hasreti kadar. Bir gün bitmek bilmeyen bir gazabýn içinde Özlemiþtim mýzrabýn tele hasreti kadar.
Gizlemesem göreni ürpertirdi her halim Kaç gece kaç sabaha çýkmam sandým sað salim Ne bana sevgin varmýþ ne de insafýn zalim Özlemiþtim seherin yele hasreti kadar.
Günler asýr gibiydi dakikalar yýl çekti Yokluðun gözlerime sanki kýzgýn mil çekti Bir serabýn peþinde mecnun oldum çöl çekti Özlemiþtim bülbülün güle hasreti kadar.
Ne zaman ki sapladýn tam kalbime okunu Ýlaç gibi aradým kadifemsi dokunu Bulamadým en narin çiçeklerde kokunu Özlemiþtim arýnýn bala hasreti kadar.
Per periþan halimi görecek göz aradým Sýðýnacak bir liman yatacak diz aradým Sokak sokak dolaþýp senden bir iz aradým Özlemiþtim gurbette sýla hasreti kadar.
Uyanmak istemedim bu sevdanýn düþünden Mücevher gözlerinden büyülü gülüþünden Gel desen koþmaz mýydým sanki senin peþinden Özlemiþtim yolcunun yola hasreti kadar
Dað gibi gönlüm vardý kar olmayý bilmedin Yokluðunda tükendim var olmayý bilmedin Ar geldi sana sevmek yar olmayý bilmedin. Özlemiþtim yangýnýn küle hasreti kadar.
Hasan Hüseyin YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Hüseyin Yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.