Elim kolum baðlandý
gönül tarumar
sana gelemiyorum
gelinlik kýzlar
ayva tüylerini döker
sonbahar yapraklarý gibi
Kuþatmasýz hýçkýrýk
gökyüzünde kara bulutlar
tepeden týrnaða
ay yýkamýþ geceyi
doðdu bu gece
gül dalýnda kýrmýzý güller
aþýk bir yýldýza
seher vakti yaklaþýyor
þehrin ýþýklarýnda yüzüyor gece
zem zem suyu içmiþ toprak
yýkanmýþ, aðýzlar gerek bize
,,dirlik siz uykular
gecenin ayazýnda
Kundaktaki çocuðun yumuk elleri gibi
sevinçli
ve.. hüzün katmanýnda hüzünlü yürekler
avuç içi kadar mutluluðun kölesi
allak bullak daðmadaðýn
tutam tutam insanlar
üzerine düþmüþ yalnýzlýðýn gölgesi
sardunyam çiçeksiz
ellerime ay batýyor
yavan yediðim ekmek
içtiðim çorba
Irzasýz sebzeler
DNA sý deðiþtirmiþler
özlüyorum kendi ellerimizle diktiðimiz
þekilsiz sebzeleri meyveleri
bostanlarý ne çýkar
bu saatten sonra artýk olmaz
II
eðme baþýný yüce daðlara
gelip geçer düze kavuþur her þey
yoktan var olmuþ
bu dünya
bir bir zalimler yarýþýr
yýldýzlar çoðalsýn gökyüzünde
siyah sarý beniz beyaz
atýný alan iþi yürütülen
kýrk kralla barýþýk
ben bilmem içindeki türlü iþleri
sýcak kucak ister bebeleri
daðda bayýrda yýlaný keleri
kýrk haramiler dolaþýr
kökünden ayrýlmaz aðaç
armut dibine düþer
sýrasý gelen dizilir
üçer beþer dünyadan ayrýlýr
nice yollar var birbirinden ayrýlan, nice ýrmaklar denize dökülür
Kul bilmez son gününü
gülecektir gülen halýný göre bilmeden
son gülen iyi güler
nerede o gönüllerin zaptiyeleri
egeden çýkar efeleri
doðar mezepotomyadan bir güneþ ki
düþmanlarýn eli ayaðý dolaþýr
derin mevzuat þaklar kýrbaç
kurban sýz keserler karakoçlarý
can cananý olursa yoldaþ
sittim sene sinede buluþur
III
Acil þifalar diliyorum
Ay battý avuçlarýma
göklerdeki deniz aktý
kadife çiçekleri ýslandý
deniz yýldýzlarýný deniz sahile býraktý
gece yarýsý sonra sabaha karþý
kuþlar uykudadýr þimdi kuþlar
daðlarda daðlarýn kýzlarý
lambalarý kapattý
zinhar avuçlarýmda yangýn
kuþtüyü yastýklarda saklý. avuçlarýnýn içinde aþký
Ölme be güneþ ölme
Leylalarýn mor çevrelerinde
Kadim bir yoldaþlýðý terk etme
El ense çekmiþler hayatý
uçurumun baþýndasýn
terk gece uykularý
sarýn hayata dört elle
býrak dört nala koþtuðun hayatý
geçen yýl gül býrakmýþtým pencerene
unufak secdeye varýp topraða karýþtý
þekersiz tatlý çaylar içtik balkonda
kumrular bizi kýskandý
adýn ÖLKE manasý diyar
dolaþtýk yürüdük bütün yollarý
sabah akþam ikindi
kanýma dokunuyor hayat
zýrhlý bir tanker ol kurþun geçirmeyen
sende gidip unutma adamý
sen gidersen dünya kime kalacak
oturalým yine çay içelim akþamlarý
bu akþam çok kederliyim
zaman geçiyor biz duruyoruz
yerimizde
bir intihar gecesinde aþk
doðup büyüdüðüm þehir
çok uzaklarda kaldý çok
yaðmurlar aðlýyor ellerimizde
hatýrlar mýsýn
isim þehir hayvan oynadýðýmýz yýllarý
cebkenin cebi delik be güzelim
dökülür yürüdüðün kaldýrýmlara anýlar
vurun yýkýn kahbe kaldýrýmlarý..
Nurten Ak Aygen
14.07.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.