Ilýman
sonsuz yolculuðum
soylu bir akþam
göðsünde avunduðum
uyuttuðum yalnýzlýk
sýradan
korkuyorum
üç buçuk atýyorum
yine beþ yüz yýl geçsede
silinmeyecek
bu karanlýk
bu cehalet
öksüz kaldý vatan
imbata kapýlmýþ bulutlar
yýldýzlar
ay
kayýp daðlar
ve.. Geçen zaman
sonsuz bir týný
bir uðultu
birikmiþ baþýmýn içinde yýllardan beri
koca gövdeli
karnýnda taþýyor elemi kederi
gökyüzü
nerden nereye gidiyor
sýrtýnda yük
ve.. Beyaz gelinliði
kaburgalarým bile özledi maviliðini
keþke!
hiç doðmasaydým
yaþamanýn ölmekten ne farký var ki
sonsuzluk
duraksama devrinde
bir yelkenli açýlýyor denizötesi
al götür beni
göðsüme zýmbaladýðýn bu ýþýksýz geceyi de
bir gelecek yok beklediðim
küçük kýzlarý avutuyor
müzik kutularý
parmak arasýna katlanan aþk
avutmuyor
küf kokulu bu topraklar
Her bir kimsenin yari
Solup giden çiçekler gibi öleceðiz birgün
neden kaynýyor Kazan
tarçýn kokusu
Ihlamur bahçesinde
yitip giden yaz
gül biraz
bende sana benzedim anne
uykusuzluk düþman
çocukluðum nerde kaldý
daðýt göklerden bulutlarý
Bitsin karanlýk!!
Nurten Ak Aygen
14.07.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.