SEN....
Ben koca yürekli adamlarý,peþinden sürükleyecek kadar
hiç büyümedim belki,
Adým da Tomris deðildi zaten,
Ama ellerinden tanýdim seni,
Dizelerinden zerafet akan,
dev yürekli,Cemal Süreya’sýn sen.......
Kimseye cehennem hasreti yaþatmadým belki,
Sevda iþli hiç bir mektupta yer almadým ki.
Adým da Leyla deðildi zaten,
Ama duruþundan tanýdým seni,
Yüreði elleri kadar kelepceli,
Hasretiyle prangalarý eskiten,Ahmed Arif’sin sen.....
Geliþine baharlar kuþanabilirdim belki,
Ama ben hiç o kadar sevilmedim ki...
Adým da Piraye deðildi zaten,
Ama gözlerinden tanýdým seni,
Bakýslarýnda dinmeyen memleket hasreti,
Vatan yürekli,Nazým Hikmet Ran’sýn sen...
Ve ben þair deðilim belki,
Velev ki
Tepeden týrnaða uzunca bir þiirsin sen....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yadigar Yeliz Yaman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.