Vurulmuþ yüreðinden sýzan bu katran Kirletir mi ? bedenimi... Ya da Biz, Ellerimiz kadar soðukken hayata Doðan güneþler aydýnlatabilir mi düþleri?
Adýn kadar silik bir dünyada ben, Siyaha çalan zamanýmý sensiz parçalara bölüyorum Bilincim akýyor içinden Bedenine Yüreðine, Düþlerine giriyor. Yalancý diye sesleniyor ardýmdan biri Yalancý o...
Ben hep kötü sevdim seni...
Kötüydün sen Ýçinde büyüttüðün katillerin vardý Gözleri iri, elleri kan kokan Hergece bir cinayet iþlenirdi kentimde Sen yanýmda uyurdun...
Ýnanmazdýn sen Sevmezdin...
Ben sevdim seni, çok kötü sevdim...
Yalýn ayak koþtum gülerek... Hiç yalmalamadý adýmlarým Bildim, öðretildim Ve Sahte bir oyunun eþiðinde Ben sadece seni gördüm...
Kötüydün sen. Geceleri gizlice evlere giren En mahrem anýlarý çalan Yüreði yangýnlarda.
Düþlerimi masaya býraktýðým o gün Sen geldin. Gizliydin... Hayatýmý, anýlarýmý, beni alýp Sessizce gittin...
Ben hep kötü sevdim seni...
Uyurken izlerken yüzünü Ve Konuþurken sen Dudaklarýndan sýzan ayrýlýðý sildim Seni sevdim...
Acýmýn yüreðimi katrana boyayan o gece Gideceðini bildiðimden Seni hayallerime kötü çizdim. Gardýmý almýþ ruhum, aðlarken ardýndan Sen... Düþlerime verdiðin tüm anýlarý aldýn, Gittin... Sosyal Medyada Paylaşın:
sinem semerci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.