Tanrý sözü kadar
Umut üflenince zamana
Senin bahar giyerdi tenin
Benim ellerimden kýþ geçerdi
Henüz þehir
Taze somun kokmadan
Zamanýn sayfalarýndan
Solgun bir þiir düþerdi
Penceremize
Sonrasýnda
Yolunu kaybetmiþ
Balýkçý kayýklarý geçerdi
Sokaklarýmýzdan
Ellerinde getirdikleri
Yakamoz artýðý kelimeleri
Vururdu gözlerine
Ki;
Gözlerin
Ufkun öldüðü yerde
Bütün denizlerin kýyýsýydý
Ve ben
Hep
Ýki kelimeye yüklediðim
Ýsminin mýsralarýyla kaybolup kýyýlarýnda
Kendi kuyumda Yusuf olurdum
Sen bilmezdin…
Taylan KOÇ