Mevsim bilmez bir gelinciðim ben, kýyýna muhtaç Suyu hiç tanýmamýþ yapraðým ellerine aç tut iþte bir kýyýmdan hesap soran mý var kal bir mevsim gitme ...
Bu hayat insafsýz çare aratýr Kor olmuþ yürekle kalamam, gitme Aðaran saçýmý hüsran taratýr Gurbetin elinde gülemem gitme ...
Yaralý gönlümü yetim eyletme Diline vedadan sözler söyletme Bana yaþar iken, mezar boylatma Aþk ile açmadan solamam gitme ...
Gidersen bükülür boynum, gülemem Hasret yara olur, merhem bulamam Çilem telef eder, canlý kalamam Tek resmini sarýp ölemem gitme ...
Yanýmý yöremi þaþar, kalýrým Sen de beni candan sevdin bilirim Ölüme ’yürü’ de, durmam gelirim Aþktan gayrý derman bulamam gitme ...
Soldu yapraklarým, açamam daha Göðsünde serçeyim, uçamam daha Izdýrap suyundan içemem daha Yüreðinden ayrý kalamam, gitme ...
Söndür bu yangýný daðlatma, yeter! Gözlerimi gamla çaðlatma, yeter Birazcýk güleyim, aðlatma yeter Baþkasýna ’yarim’ diyemem, gitme ...
Gülþah Gayret / TEKÝRDAÐ
_ Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülşah Dağlı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.