Uygunsuz Şiir
ey göz göz olmuþ yüreðimin tanrý katýndaki yarasý
ayrýlýk tozunu sürerken üstüme
azat etmiþti beni annemin göðsü
duvar dibinden bir çocuk mezarý
aklýmda kalan çocuk anýlarýmý bir an olsun indirsen düþlerden
aþkýn silsilesinden geçirmeden yolumu
takýlýp düþürsen yaþ dönümlerimin göz uçlarýna
alýn çizgimi sapa yollara çýkarsan ve ben rastlamasam ona
aklýmdan çýkýp gitse gelmeyi unuttuðu zamanlar
her güneþ yeni bir güne gebe kalýrken
aklýmýn orta yerinden mutluluk aksa göðüs uçlarýndan
didik didik ettim gamzenden düþen gülüþlerini
bakýþlarýnda bir yaný hüzün gördüm
ürkütsek hüzünleri havalansa ýrak memleketlerin dibi bucaðý olmayan kuyularýna
mutluluk çemberinden geçip aþka boyansak baþtan aþaðý
ey kara gecelerin karabasaný
at beni sol yanýmdaki sýzýlardan
mevsimler mevsimlerin kumasýdýr
saçlarýmdaki her beyaz yoksunluðun iþareti
sýðýnaðýdýr çaresizliðin diz çöküp secdeye düþmek
avuç içlerinde binlerce þehir kiri
kulaklarýnda on binlerce insan sesi
kayboldum
vakit geldi boðazýma takýlýp kalan adýn
bir hýçkýrýðýn içinden düþtü gönül sularýma
kan gövdeyi götürürken yine sana takýlýp kaldým
sesimi alýp giderken leylak kokulu bir akþam
sesim nefesimde boðuldu
ve yemin ettim tüm küfürlerimi bir atýmda harcamayacaktým
yalvardým bir kereliðine siliverse kaderimden seni
söz verdim el bastým hiçbir þey istemeyecektim b/aþka
bir kelebek bile olabilirdim senden uzakta
bir günlük ömrünü uçurup çiçekten çiçeðe
kýzýlcýk yarasý mýydý aðzýmýn kenarýndan düþen
yüreðimin paslý yanýnýn gýcýrtýsý
bir avuç külüm þimdi
hadi durma rüzgarýný sal üstüme
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.