dokundum hayaline ufaktan bir umut ýþýðý ile, hüzünlü bakýþlarýn da ki yaslara razý deðilim varken gülmek gülebilmek gülümseyebilmek.. zaten sana yakýþan da budur çiçek bahçesinde ki gül misali.. koklaþmak kelebeklerle kucaklaþmak yellerle ýsýnmak güneþle ve göz kýrparak fingirdeþerek ay ve yýldýzlarla gecenin her saatinde..
dukundum hayaline ufaktan gözümün önünden geçerken, biliyorum gerçeklerde nabzým atmýyor hiç atmýyacak arzuladýðým o gönlünde, yüreðimin kýskacýna takýlmýþ olsanda, elden ne gelir söylesene her geçen güne daha çok hasretle bakmaktan gayrý kader yazmýþ biz oynuyoruz demekten gayrý dünya dönüyor biz de onunla dönmekten gayrý güya aklýmýz var fikrimiz var sevmemiz var ey sevgili yar..
dokundum hayaline ufaktan buluþmasa da ufukta umutlar kanter içinde kalan yarýnlar da, dermansýz derdi çekmek gibi bir þey bu.. olsun güzelliðine dokunmak düþler de bile, cennette mutluluk parselemenin baþka bir þekli, kimsenin benim elimden alamayacaðý bir þey, hiç bir þey olmaktan her þey olma biçimi, nazar boncuðuna boyanmýþ bir mavilik gökte ararken denizlerde ararken sevde buldum gözlerinin seyrinde umarým þaþýrmazsýn tek hayalim tek düþüncem tek ümidim yüzmek yüzebilmek ölmek ölebilmek o bakýþlarýnýn da ötesinde...
(Berlin,12.05.2015)
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.