(þiiri dize sonlarýný diðer dizenin baþý ile birleþtirerek okuyunca daha güzel oluyor fikrimce)
Gecenin kör vaktinde Yürüyorum Adýmlarýmý sayarak Yerin altýndan yürüyorum üstüne basarak Sessizliðimin Sesini duyan yok Aðzýmda patlatýverdim bir þarký Unutamam seni Diyenim yok Yanýmdan geçen her birinin Ciðerini okurum Her nefes alýþýnda Veresiye yazdýrýr tabiata Kaçmaya kalkar her bir aðaçtan Düþercesine kanamaya baþlar Yüreðini emanet ettiði her bir çocuða Okumaya baþlar alnýndaki masalý Bitiremez bir türlü dilinde Yer etmiþ her bir sözcüðü Dinamitlemeye baþlar Baþlamaz Susmaya baþlar Baþlamaz yüreðinde Olup biten herþeyi anlatan Filmin senaryosu bile yazýlmamýþ Bir kitapta can atýyor kalbim Yer deðiþtirmiþ sanki Ben ona deðil de O bana hayat veriyor gibi Davranýyor her seferinde Deðiþtirmek zorunda kalýyorum Sözümde Dediðim gibi özüm de bir Sözüm de , iki de bir yaralý Olarak kaldýrýlýyor gözümde Hapsettim onu bunu Bilmem ama tek bildiðim Ölüm bir . Kadri Demir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kadri Demir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.