Bak
Sen yine yoksun
Kuytu bir köþede
Aðlamaktan þiþmiþ gözlerim
Akan göz yaþlarýmda tükeniyorum .
Duvarlar üzerime geliyor sanki
Ýçimi onlara döküp konuþuyorum
Sen mi suçlu ben mi belli deðil
Ben suçlu aramýyorum ki
Gözümü açtýðýmda
Karþýmda görmek istiyorum seni .
Sensiz yaþar mýyým sanýyorsun
Sen ki ateþle oynayýp beni sýnýyorsun
Sen kararýný çoktan vermiþsin
Kalbimde bu aþka yer yok demiþsin
Kalbime nasýl girdin bilmiyorum
Ama çýkarken seni çok sevdiðimi
Bilmeni istiyorum .
Ölüm varsýn senden gelsin be gülüm
Ona da eyvallah demesini bilirim
Ýlmiði kendi ellerimle boynuma geçirir
Ölüme de gülerek merhaba derim .
Arkamdan sakýn aðlama
Tabutuma bir omuzda sen at demem sana
Baþ ucuma bir selvi aðacý dik
Gölgesinden selam vereyim sana ...
Refik
11 . 07 . 2011
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.