bu yürek/...

Bu yürekte gece yoktu hiç batmazdý güneþ
Þafak sökmezdi bu yürekte gece gündüze eþ

Bu yürekte bahar vardý, her mevsim diriliþ busesi
Rüzgâr fýsýldayarak konuþurdu, incitmezdi nefesi

Bu yürekte billur bir özlemdi gizemliydi her bakýþ
Kalplerde dolaþýrdý ýlýk bir rüzgâr, uðramazdý hiç kýþ

Bu yürekte kesilmezdi iç fýrtýnalarým ve soluðum
Dövülen hep sahilimdi dalgalar boðum boðum

Gülümserdi her þey sana ölüm ötesiydi hayat
Meyveler dalýndan sarkar dile gelirdi nebatat

Her þey bakardý gözüne her zerre iþler yüreðine
Kiminin yüreði yetkindir kiminin yansýr kalemine

Beni anlatýr her cümlem hayattan ötelere vuslat
Her cümle yýkýlmaz kale her gönülde bir murat

Ne yana baksan ülfet kalbe dokunan bir sevgi
Abý hayat bestesiyle yüzlerde belirir gül rengi

Bir damladan gözyaþým vardý ruhuma içirecek
Yusuf kokusu gibi bahar, elbet buralara gelecek

Yeþersin manevi tohumlar, gönül tarlalarýmýzda
Belirsin nebevi imzasý, hüzün çizgileri alnýmýzda

Sevmek bizde sanattýr, gönül havariliði deðil
Kalp sýr beldesi Allah evi, deðerini öylece bil

Biz yolcuyuz ahiret yurduna talibiz uhrevi lezzetlere
Toplumu düþünmeyen vicdan ölü, girmek gerek gönüllere

Atalým gaflet yorganýný bakalým sonsuz ufuklara
Açalým gönül iklimimizi mana ruhlu soluklara

Her omuzda aþka kanatlarý, ruhun özüyle kaim
Gül rengi þafaklarda güzel, güller açsýn her daim

Bu yürekte; korku ve ümit arasýnda gidip gelen heyecan
Didârý ilahiye ‘ye kavuþmayý umar, caný yaratana bu can
Yusuf Erdoðan













Sosyal Medyada Paylaşın: