Ne oldu bilemem birden baþýmda bir aðýrlýk var Rengim attý yüzüm çok soluk Bedenim de kuru yer yok terler akýyor oluk oluk Eþim bakýyor yüzüme bir an su bulmak icin çabalýyor Ben nefes alamýyorum çýkmýyor bir nefeslik soluk
Hiç bir þeyim yoktu daha sabahleyin Þimdi ayaklarým bedenimi taþýmayacak kadar Yorgunluk içindeymiþ gibi dermansýz Kolarýmda acayip aðrýlar sýrtýmda kocaman bir yük Önümde duran düz yol kale gibi Sanýrým ben bugün hastalandým
Ben önceden hiç böyle halsiz kalmamýþtým Þimdi düþünüyorum çok þeyi inceden inceye Keþke kýrmasaydým hic kimseyi öncelerden Ben derbeder oldum bu hastalýk gelince
Doktara gitsem duracak yanýmda ilaçlar dað gibi Biliyorum bir yanýmda durucak dostlar el gibi Birde yüzüme bakanlar diyecek yeter artýk der gibi Sonunda diyecekler ne kendin çek ne de çektir Bir an önce ölde git gibi...
MURAT KAYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Murat Kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.