SEN ŞEREF YOKSUNUSUN
Ne desem bilmem bir insan bu kadar adi olamaz
Eðer beni vuracaksa arkamdan konuþmaz
Unuttuðun bir þey var bu yalan dünya
Sana da kalmaz
Sen harbiden þeref karekter yoksunusun
Kim verdiyse rolünü çok güzel oynadýn
Ben ise saflýðýmla her sözüne inandým
Yüzünü görünce insan sandým
Sen kainattaký kadýnlarýn yüz karasý
Þeref yoksunu insanlýðýn yüz karasýsýn be
Beni hep kücük görmeyi baþkalarýna kötülemeyi
Her nedense bir marifet bildin
Kendini nedense hep tepede gördün
Ýnsanlarý kandýrmakla bencilliði kendine ilke edindin
Ben sana daha ne diyeyim
Sen þeref yoksunusun be
Kendi haline yaþarken yoluma cýktýn benim
Ben kendime yeni dostlar bulmak istedikce
Her nasýl yapýyorsan her yerden kötülüyorsun
Belki yazarsam vicdanýn rahatsýz olur
Gerci olmayan vicdan rahatsýz olur mu?
Sen þeref yoksunu karektersizsin be
Hepimiz biliriz bu iþler sýra ile bunu bilirsin
Senin karþýna bir gün öyle birisi çýksýn
Bana bu yaptýklarýný mislisiyle o sana yapsýn
Sen insanlarýn deðerini bilmeyen þeref yoksunusun be...
MURAT KAYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.