Karanlýða açarým hep gözlerimi, Karanlýða kapatýrm Dünya benim için tek sesli senfoni Mevsimler bana hep sonbahar Güneþin kýzý gözlerini kaçýrýr benden,kendini suçlu hissedp Aþkýma karþýlýk vermiyor olsa gerek Odamýn her köþesine arzu halimi anlatmaya çalýþýrm Onlrda beni yok sayar,dilsiz olduklarýný düþünüyorm Peki ya siz? Hiç mi rastlamadnz bana bir sokak baþýnda ya da o dar düþüncelerinizin Sokaklarýnda hiç mi göz göze gelmedik? Oysa soluðunuzu hissediyordm her an ensemde, Biliyor musunuz Bana uzak iklimlerin soðuk yatýlý okullarýný andýrýyorsunuz, Ruhsuz ve bi o kadar can acýtýyorsunuz...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Anne Karanına Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.