Uzak bir ülkenin kirli kasabasýna yolculuk yapmak gibi bir þey kiþinin kendini tanýyabilme çabasý..Nesin senn??Ne kadarýyla kendine aitsin? Hüznünle,kederinle,en gülen yanýnla,hep o kendinden sakladýðýn bencilliklerinle hangi terk edilmiþ kadýnýn gözyaþýsýn… Yoksa her kaçýþýnda dönüp dönüp kendine mi çarparsýn,yönünü bulamayan bir derviþ misali..Nice ayrýlýklarý barýndýrýrsýn kendinde,umutlarý ve umutsuzluklarý,ayazda kalmýþ düþ kýrýklýklarýný ýsýtmaya çalýþýrken elin-ayaðýn buz kesmiþ yarýna…Cahit Sýtký nýn deyimiyle ‘’Dante gibi kalmýþsýn ortasýnda ömrün’’.. Kendine karþý bu yabancý duruþun niye?? Söyle,gölgeni býrakýcak tek aðaç altý kaldý mý sýcak yaz günlerinde..Kýr kýrabildiðin kadar kendini,acýt acýtabildiðin müddetçe kendini..Toprak altýnda kalan umutlarýný gün yüzüne çýkar artýk.. Selamla senle birlikte doðan yeni günü ve kavganý anlat bu çorak topraklara..Bak gör o zaman nasýl açýlacak yedi veren gülleri kimsesiz bahçende,limon aðaçlarý her mevsim topraðýný bereketlendirecek..Yýkýlacak eþkiyanýn saltanatý…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Anne Karanına Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.