Ömrümü bundan böyle ses tellerimi akort eden Konzertmeister’in verdiði si sesini dinleyerek geçireceðim. Penceremde menekþeler menekþe renginde açarsa, bu defa hoþgörümü sui istimal eden güneþi söndüreceðim...
Ah be fahiþe öksüzlüðüm, niçin gitmiyorsun artýk? git! git ki, huzurumla kör kütük sarhoþ olabileyim... Toz pembe gözlüklerini çýkart da bak bir kere de dünyaya! adýný neon ýþýklarýyla yazdýrmaksa maksadýn aklýnýn ucundan bile geçirme!... gaza da gelme!... Seveceksen geceleri, bulutsuz ve manipülâsyon olmadan, beratý cüzdanda yazýlý iliþkilerde...
Görebiliyor musunuz, ürperdi tüylerim, çok duygulandým vallahi... Fahiþelerin horlanan namuslarý sizin arýnýzdýr beyler!.. Ýlla ki siz de yýpranacaksýnýz benim gibi arsýzlýktan...
Kemal Paracýkoðlu, Sarýmsaklý, 10-07-2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kemnur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.